برنامهریزی راهبردی یک فرآیند ضروری در جهت تحقق ماموریت سازمان است. یک فرآِیند برنامهریزی راهبردی موفق چارچوبی را خلق میکند که درباره چگونگی تخصیص منابع، توجه به چالشها و کسب مزیت از فرصتهایی که در طی مسیر شکل گرفتهاند تصمیمگیری میکند.
همچنین این فرایند بر ایجاد جهتگیری سازمانی، تعیین اولویتها و شناسایی فرصتها و تهدیدهای محیطی متمرکز می باشد که ممکن است سازمان را در مسیر تحقق ماموریت خود محدود و یا توانمند سازد. از اینرو نیاز است نگرشی نظاممند ولیکن ساده و مبتنی بر موضوعات مهم و چالشهای اساسی سازمان برای دستیابی به اهداف راهبردی مدنظر قرار گیرد تا سازمان بتواند در دورههای زمانی کوتاه مدت (مثلاً 6 ماهه) قابلیت ارزیابی و بازنگری داشته باشد. قابلیت ارزیابی و بازنگری برنامههای راهبردی در دورههای زمانی نزدیک سبب یادگیری سازمانی در بهبود و افزایش اثربخشی راهبردها میشود و افزایش قابلیت یادگیری میتواند برای سازمان مزیت رقابتی ایجاد کند.